در زمان خوارزمشاهیان، در شرق ایران و شمال چین، سرزمینی به نام مغولستان وجود داشت.
مغولستان سرزمینی با آب و هوای سرد و خشک بود و قبایل مغول با کمبود غذا رو به رو بودند.
آن ها قبایل بیابانگرد بودند و زندگی خود را بیشتر با غارت کاروان ها یا هجوم به سرزمین های دیگر می گذراندند.
در زمان سلطان محمد خوارزمشاه، چنگیزخان حاکم مغولستان بود.
چنگیزخان مردی بسیار بی رحم و خشن بود.
چنگیزخان ابتدا به چین حمله کرد. اموال مردم را غارت کرد و ساکنان شهرها را کشت.
سپس چند نفر بازرگان را برای تجارت به ایران فرستاد.